1 A: Het is de liefde die we niet begrijpen

B: Bart Moeyaert

C: Noordhoff Uitgevers BV, Groningen/Houten  2011  62 bladzijden

2: Het eerste deel

Het verhaal begint in de auto. De familie is op weg naar Bonnie, de oudste dochter. Bordzek, de vriend van de moeder, ligt te slapen op de schoot van de hoofdpersoon, een meisje. Het benauwt haar. Het koren is aan alle kanten. Axel, de broer van het meisje,  rijdt en stopt plotseling de auto. Dan stapt Axel uit en gaat naar buiten. Het meisje heeft ook een zusje die Edie heet, en die bijna nooit wat zegt. Het meisje en Edie stappen uit en gaan een eindje lopen, omdat moeder en Alex ruzie aan het maken zijn. Alex is zo boos dat hij zijn moeder slaat. Als het meisje en Edie aan het wandelen zijn kijken ze achterom en zien Axel nu tegen de grond slaan. Even later horen ze de auto met gierende banden op Bordzek inrijden, maar Axel stopt op tijd de auto. Moeder loopt weg en Axel haalt haar terug. Hoewel Axel zijn moeder heeft proberen te vertellen dat hij wordt misbruikt door Bordzek, luistert zijn moeder niet naar hem.  Als Edie vertelt en voordoet hoe Bordzek op de deur klopt, zeven keer want dat brengt geluk, dan gelooft moeder het eindelijk.

Het tweede deel

Bordzek is vertrokken. De oma van het meisje is overleden en er komt een man die Skip de Bootsman heet  bij hun intrekken. De man is nagelaten door oma, en ook hebben ze geld geërfd. Het meisje hoopt dat het een hele lieve jonge man is. Samen met Axel bladert ze door fotoalbums en ziet haar vader steeds minder op foto’s staan. Vanaf nu kan alleen nog maar aan Skip denken, en hoe hij eruit zal zien. Het meisje mist haar vader. Om hem te verwelkomen maakt ze een tekening en hangen ze slingers op. Als moeder en het meisje hem op gaan halen, krijgen ze ruzie. Als Skip uit de trein komt blijkt het een hele oude man in een rolstoel te zijn die bijna niks meer kan. Bovendien heeft Skip een hond bij zich. Moeder vindt het vreselijk en laat het meisje de kar van de man duwen. Als ze terug lopen begint de ruzie weer, omdat ze nu opgescheept zitten met een oude man. Het meisje en moeder zeggen tegen elkaar dat hij niet lang zal blijven.

Het derde deel

Het meisje haar broer is verhuisd naar Charlestown omdat hij weer ruzie had met een vriend van zijn moeder. Axel  woont daar nu samen met zijn vriend Mortimer. Het meisje mist hem heel veel en wou dat hij bij haar was. Maar ze mist ook haar moeder die bijna nooit thuis is. Bonnie is gekomen om te helpen met het verzorgen van Edie, haarzelf en Skip Bootsman. Het meisje hoopt dat Axel haar ook heel erg mist. Skip roept dat hij een hond nalaat en dat hij een toren heeft gebouwd. De hond van Skip jankt veel en maakt Axel verdrietig, want dan denkt Axel aan het verleden. De hond zit altijd op zijn plaats, totdat hij ineens opstaat, naar het grasveld loopt en zielig huilt tegen de maan. Het meisje en haar zus Bonnie zijn er verdrietig van. Uiteindelijk voelen ze zich niet heel gelukkig, maar het kan altijd erger.   

3: Bart Moeyaert groeide op in een groot huis aan de rand van de stad. Boeken konden hem van kleins af aan boeien. Toen al werd hij erg aangesproken door de boeken van Astrid Lindgren, een schrijfster die een grote invloed heeft gehad (en nog steeds heeft) op zijn eigen schrijven. Het onderwerp van zijn afstudeerscriptie zijn de boeken van Aidan Chambers, opnieuw een schrijver die de stijl van Moeyaert beïnvloed heeft. Moeyaert had op zijn diploma officieel leraar staan, maar in 1987 begon hij freelance te werken voor het tijdschrift ‘Flair’. Hij recenseerde er kinderboeken en vertaalde artikels. Voor het blad schreef hij ook een uitgebreid stuk over het leven van Astrid Lindgren. In november 1989 begon Moeyaert te werken voor uitgeverij Averbode, eerst als corrector, later als redacteur voor de kindertijdschriften van de uitgeverij. Van 1992 tot 1995 werkt hij als eindredacteur voor het jongerentijdschrift Top Magazine, nog steeds bij de uitgeverij Averbode. In 1995 werd Moeyaert schrijver van beroep. In 2002 werd hij docent Creatief Schrijven aan de afdeling Woordkunst van het  Koninklijk Conservatorium in Antwerpen. Moeyaert woonde eerst in Brugge en ging toen studeren in Brussel, waar hij ook een etage huurde. Hij verhuisde na zijn studies in 1987 van Brussel naar Antwerpen, de stad waar hij op 26 januari 2006 voor de duur van twee jaar officieel stadsdichter is geworden, en waar hij sinds 2001 in de Stationsbuurt woont.

4A: op de voorkant van het boek staat een meisje, dat is de hoofdpersoon van het boek. Ze kijkt niet vrolijk. Het is ook geen vrolijk boek.

B: nee, het boek is niet aan iemand opgedragen.

C: de plaatsen die voorkomen in het boek zijn, de auto, het huis van Bonnie, het treinstation, het huis van haar broer en het meisje haar huis.

Het eerste verhaal speelt zich af in en rond de auto. Ze gaan naar het huis van Bonnie, bij het meisje thuis komt Bootsman, die zij en haar moeder ophalen bij het treinstation. Haar broer verhuist naar Charlestown en dat heeft veel effect op het meisje. Als laatste speelt het verhaal zich af in haar eigen huis, waar Bonnie voor haar, haarzusje en Bootsman gaat zorgen.  

D: het verhaal is geschreven vanuit de ik vorm, omdat ze alles vertelt met ik, en je weet haar naam niet.

E: het is een open einde, omdat er van alles nog kan gebeuren. Er gebeuren dingen, en het verhaal stopt terwijl je niet weet hoe het eindigt.  Je moet zelf maar bedenken wat er verder gebeurt.

5: het onderwerp, liefde, spreekt me wel aan, omdat het dan meestal een leuk boek is om te lezen. Het verhaal heeft geen nieuwe kanten van het onderwerp laten zien. Ik ben niet door het verhaal aan het denken gezet, omdat dit onderwerp mij niet zo veel uit maakt. Het is niet uitgekomen wat ik van tevoren dacht, omdat dit een boek is dat heel onvoorspelbaar is. Ik ben het eens met de mening die in het verhaal blijkt, omdat ik er ook niet zo veel van snap. Nee, ik ben niet anders over het onderwerp gaan denken door het verhaal, omdat ik er al zo over dacht. Het onderwerp wordt goed en grondig uitgewerkt, omdat ze het er de hele tijd over hebben met elkaar en denken erover. Het onderwerp is verrassend uitgewerkt, omdat je normaal zou verwachten dat het met een happy ending zou eindigen, maar het eindigt met een vervelend einde. Ik heb wel vaker een film gezien over liefde, maar deze vind ik beter, omdat het hier meer is zoals het normaal gaat. Bij dit verhaal eindigt het met een vervelend einde, en alles zit haar tegen.

Het verhaal bevat genoeg gebeurtenissen om je te blijven boeien. Er zit genoeg tempo in het verhaal, omdat er een heleboel gebeurt en je wilt er gewoon meer van weten. Het verhaal gaat over de gebeurtenissen en om de gedachten en gevoelens van haar. De nadruk daarop vind ik wel leuk, omdat het altijd of het ene is of het andere. De gebeurtenissen hebben indruk op mij gemaakt, vooral dat alles bij haar tegen zit en dat de moeder weer ervandoor gaat. De gebeurtenissen zijn geloofwaardig en waarschijnlijk, omdat dit vaker gebeurt in het leven in plaats van dat alles goed gaat en dat alles mee zit. Nee, de gebeurtenissen zijn niet herkenbaar. De gebeurtenissen zijn origineel en verrassend. Het is origineel omdat je in boeken en films alleen maar ziet dat alles goed gaat met hun en dat er een happy ending is. het is verrassend, omdat je zou denken dat het goed gaat en dan kom je te weten dat het een soort hell familie is, omdat de vriend van haar moeder zijn broer misbruikt, en ze gaat er later weer vandoor met een ander.

6:

Vandaag zijn Bordzek en mama weg. Gelukkig. Even rust. Er hangt zo’n vervelende sfeer in huis sinds Bordzek hier is. Wat een vervelende man. Wat doet die man toch met Axel  ’s nachts? We horen zulke rare geluiden uit de kamer van Alex komen iedere keer. Mama hangt constant om Bordzek zijn nek, en als wij aandacht vragen is ze niet thuis. Geen tijd, geen zin. We winkelen ook nooit meer. Ik kan ook niet zo maar even naar papa toe, was dat maar waar. Wat mis ik hem! Alex is in mijn buurt, zonder Alex zou ik het hier moeilijk uithouden. Edie is zo lief vandaag, eigenlijk is ze altijd lief. Zeven keer, zoals we dat met alles doen. Zeven keer lief, dat brengt geluk. Ik hoop dat Bordzek gauw weggaat en mama weer wat tijd voor ons heeft.

Goddank dat Bordzek weg is. Nu is er een nieuw probleem, mama heeft een piloot als vriend. Ze zei dat ze nooit meer iemand wilde. Ze had er genoeg van, zei ze en ze had haar lesje wel geleerd. Ja, ja. Axel wordt er zenuwachtig van en wil verhuizen. Dat hoop ik toch echt niet! Ik heb hem nodig, maar ik weet niet meer hoe ik hem dat duidelijk moet maken. Bonnie belt steeds vaker om te vragen hoe het hier gaat, want mama is nogal eens weg met die piloot. Ik weet zijn naam niet eens! Erg hè? Met Edie gaat het gelukkig wel goed op school. Daar ben ik heel blij mee. En met mij? Ach, ik weet zeven keer van niks en dat hou ik zo.